Δήλεσι

Παράλια κωμόπολη (υψόμ. 5 μ., 3.176 κάτ.) στην πρώην επαρχία Θήβας του νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται στην ακτή του νότιου Ευβοϊκού κόλπου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Οινοφύτων. Το Δ. έγινε γνωστό εξαιτίας της σφαγής τριών Άγγλων και ενός Ιταλού από τη συμμορία των ληστών αδελφών Τάκη και Χρήστου Αρβανιτάκη, τον Απρίλιο του 1870. Το γεγονός προκάλεσε διπλωματικό ζήτημα μεταξύ της ελληνικής και της αγγλικής κυβέρνησης και οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης του Θρασύβουλου Ζαΐμη. Στις 30 Μαρτίου 1870 μια ομάδα Ιταλών και Άγγλων εκδρομέων, αποτελούμενη από τον λόρδο και τη λαίδη Μπουγκάστερ, το ζεύγος Λόιντ με τη μικρή τους κόρη, τον γραμματέα της αγγλικής πρεσβείας Χέρμπερτ, τον γραμματέα της ιταλικής πρεσβείας Μπόιλ και τον εγγονό του κόμη Γκρέι, Βίνερ, επισκέφθηκαν την περιοχή του Μαραθώνα, όπου διεξήχθη η ιστορική μάχη. Τους συνόδευαν ένας Έλληνας ξεναγός, ένας Ιταλός υπηρέτης και τέσσερις έφιπποι χωροφύλακες. Στην επιστροφή τους στο Πικέρμι, δέχτηκαν επίθεση από 21 ληστές, κατά την οποία τραυματίστηκαν θανάσιμα οι δύο χωροφύλακες, ενώ οι εκδρομείς οδηγήθηκαν σε μια σπηλιά της Πεντέλης. Οι ληστές ζήτησαν αμνηστία και 50.000 λίρες Αγγλίας ως λύτρα και άφησαν ελεύθερες τις γυναίκες για να διαβιβάσουν τους όρους τους. Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε αυτούς τους όρους και απέστειλε στρατιωτικό απόσπασμα για να καταδιώξει τους ληστές, οι οποίοι με τη σειρά τους ζήτησαν την αποχώρησή του, απειλώντας πως σε αντίθετη περίπτωση θα δολοφονούσαν τους αιχμαλώτους. Η ανεπιτυχής κατάληξη των διαπραγματεύσεων είχε ως αποτέλεσμα τη θανάτωση τεσσάρων αιχμαλώτων από τους ληστές, ενώ στη συμπλοκή που ακολούθησε σκοτώθηκαν και δέκα στρατιώτες. Ο αρχηγός του αποσπάσματος, ταγματάρχης Θεαγένης, τιμωρήθηκε για τον χειρισμό της υπόθεσης, ενώ το ελληνικό κράτος υποχρεώθηκε από την Αγγλία και την Ιταλία να αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων και να αποδώσει τιμές στους νεκρούς. Η υπόθεση έμεινε στην ιστορία ως σφαγή του Δ.